Zo vlak voor de uitkomstdatum van de Amelander denk ik na over hoe ik de nieuwsbrief zal beginnen. Deze week moest ik even naar Buren om een adverteerder te bezoeken. Wat me opviel was dat het erg onstuimig weer was en dat het eiland behoorlijk vol zit met gasten. Veel verkeer op de weg en veel fietsers die blijkbaar nog niet in de gaten hebben dat...

Zo nu en dan – vaker dan je denkt – krijg ik weleens de vraag waarom ik nu zo graag op een eiland woon. Nu is die vraag niet helemaal op z'n plek. Ik hoef niet per se op een eiland te wonen. Maar Ameland is thuis. En dat is toevallig een eiland. Maar het neemt niet weg dat mensen die me dat vragen, wel een punt hebben. Voor de goede orde: dat zijn ...

Sommige mensen kruizen zo af en toe je levenspad. Eén daarvan is Annemarie Jorritsma. Sinds ik op Ameland woon en werk, zijn we elkaar op diverse manier en in diverse hoedanigheden tegengekomen. We kennen elkaar niet persoonlijk, maar we herkennen elkaar wel, en we zouden van elkaar kunnen denken dat we elkaar in een functie elders eerder tegengeko...

De lente is begonnen! De eerste rondjes achter de grasmaaier zijn gelopen, mussen belanden her en der al voorzichtig in een vrije val van het dak, de zonnebrand staat daarom weer vooraan in het badkamerkastje en zie, ook mijn seizoengerelateerde sproeten ontspruiten. In de volksmond: de roestige uiteinden van mijn stalen zenuwen. Al waren die stale...

Maart roert zijn staart. Moeder Natuur bewijst maar weer eens waarom. Op het moment van schrijven is het dinsdagavond 30 maart. Ik zit buiten, dat kan nog. Heerlijk. De wereld raast onverminderd hard door, al staan we tegelijkertijd al maanden stil. André Hazes (de echte) zong ooit: 'Ik heb de zomer in mijn bol; alle terrassen zijn weer vol!'. Heel...

Ik moet mijn column beginnen met een bekentenis. In het vorige nummer schreef ik dat we met z'n allen nog even moesten volhouden aangaande de corona-maatregelen. Maar wat dat betreft moet ik ook de hand in eigen boezem steken. Wat ik op 1 februari toen nog niet kon weten, is dat we tien dagen daarna Elfstedenkoorts zouden hebben. Dat was van korte ...

Net verhuisd naar Overijssel, in de buurt van Deventer, gingen wij op onderzoek in het archief van de stad. Het is een van onze gezamenlijke liefhebberijen: even kijken of we historische documenten over Ameland kunnen vinden. Inmiddels hebben we allerlei archieven in Nederland en zelfs in het buitenland bezocht. Waar we ook komen, altijd blijken er...

Ik vind het lastig om dit keer een goede opening voor mijn column te vinden. Het is zo dat 'we' ons op Ameland lang in het oog van de storm bevonden, wat betreft corona. Overwaaien deed het niet en helaas viel ook op ons eiland de eerste overleden coronapatiënt te betreuren. Een van de trouwe lezers van dit opgekrabbelde stukje tekst, is steevast e...

Ik heb al lang het zachte zand niet meer onder mijn voeten gevoeld. Meestal is dat voor mij en vele anderen denk ik, echt een zomergevoel. Blote voeten, door droog, zacht, los zand bij elke stap voelend op je wandelingen langs het strand. De uitgestrekte in de horizon verdwijnende vloedlijn, met de zon in de rug of lekker op je gezicht. Dat is in d...

Zoals helaas gebruikelijk de laatste maanden, begin ik mijn column met het coronavirus. Waar ik twee nummers geleden (september) nog stiekem begon te geloven dat we die akelige plaaggeest van het eiland konden houden, was het tijdens mijn vorige column (oktober) al raak. Wat ik toen niet kon voorspellen, is dat het als zo'n lopend vuurtje door de s...

In het vorige nummer dacht ik heel eventjes dat het toch zou gebeuren: Ameland dat corona-vrij zou kunnen blijven. Maar dat had ik moeten afkloppen. Meer dan zeven maanden geleden brak de eerste golf uit, maar ons eiland werd gespaard. Zelfs toen er vele tienduizenden toeristen (nog veel meer dan normaal) deze zomer de Amelander straten, bossen, du...

De column Nat Zand is altijd mooi om te schrijven, je mag het namelijk zelf invullen. Zo, ik ga er goed voor zitten, kopje thee en eerst een onderwerp verzinnen. Zo gezegd zo gedaan, okay plastic vervuiling, gezond eten, de zee en het strand. Maar geen van de onderwerpen wilde echt vlotten met denkwerk en al helemaal niet qua schrijfwerk.Wat vind i...

Op zich is het best makkelijk als er ooit een verhalenbundel uitkomt van 'Van de melkboer'. Het tweede hoofdstuk heet dan vast 'corona' of 'COVID-19'. Want nog altijd houdt dat vermaledijde virus ons bezig. Ondanks dat er volgens de officiële informatie van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu nog altijd geen positief corona-geval op h...

De eerste berichten uit Italiaanse steden leken wel uit een oorlogsgebied te komen. Mensen bleven angstig binnen, ziekenhuizen vol slachtoffers, doodse stilte op straat. 'De stad was uitgestorven,' schreef een Nederlandse schrijver die in Italië woont. 'We haastten ons over straat om zo kort mogelijk te zijn blootgesteld aan het gevaar. Van avondkl...

Ik schrijf het toch nog maar een keertje op: op het moment van schrijven is er volgens de officiële cijfers van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu nog altijd geen corona-geval geconstateerd op Ameland. Bijna een half jaar geleden schreef ik dat het een godswonder zou zijn als wij als eiland gevrijwaard bleven van dat akelige virus. H...

Vanaf begin juli heb ik wekelijks in Hollum en Nes, Free Tours gegeven. Voor dat het zover was, moest ik eerst een route voor deze dorpen bedenken. Natuurlijk wil je als gids gedurende 1,5 uur de toehoorders wel blijven boeien. Wat zijn interessante onderwerpen over Ameland? Wat zijn minder bekende, verrassende feitjes en verhalen over Ameland? En ...

Onvoorwaardelijke liefde. Een groots goed. Hoewel ik al mijn hele leven écht houd van mijn vrouw, familie, vrienden, huisdieren en wat al niet meer, is er een overtreffende trap van 'écht houden van'. Dat is onvoorwaardelijke liefde. Een gevoel dat met geen toetsenbord, pen of een ouderwetse typemachine te beschrijven is. Met name oans moeke zei we...

Wat was het een mooi lied: 'Terug naar de kust' van Maggie McNeal. 'Heel onbewust zoek ik de weg naar de kust…' Was dat wat er gebeurde in dat weekend in maart, het eerste weekend van de lockdown in de coronaweken? Mensen reisden in dat zonnige weekend in maart met hun auto of per trein naar de stranden langs de hele Hollandse kust. Werd het er vol...

(Nog steeds geen corona-constatering door het RIVM op Ameland, heb ik dat maar weer opgeschreven.)De laatste jaren is de gemiddelde Nederlander er steeds beter in: zeuren. Zeuren. Zeuren, zeuren, zeuren. ZEUREN! Laat ik voor één keertje eraan meedoen: deze column had ik 'al' af (lees: anderhalve dag ná de deadline), maar ik lees zelf alles nog twee...

'Mijn man komt van Ameland.' Dat zinnetje hoor ik mezelf regelmatig zeggen, bij een eerste ontmoeting. 'Hij is geen èchte Amelander,' vul ik gauw aan, 'als kleuter is hij met zijn moeder naar het eiland verhuisd.' Een echte Amelander, dat ben je naar mijn idee pas als jouw familie al generaties op het eiland woont. Als je een Amelander geschiedenis...