Twee jaar lang was het vanwege corona en de gezondheid van Paul Martin niet mogelijk, maar samen met zijn vrouw Monique Sluijter besloten ze om het dit voorjaar weer opnieuw te introduceren: livemuziek op iedere zondagnamiddag in Pannenkoekenhuis Onder de Vuurtoren in Hollum. ‘En iedere laatste zondag van de maand is er weer een open podium, waar iedereen die dat wil muziek kan maken’, lachen Paul en Monique.

Paul is geboren in de Ierse hoofdstad Dublin en dus is het maken van muziek hem met de paplepel ingegoten. ‘Muziek zit ons in de genen’, vertelt hij. ‘Als we samen kwamen tijdens familie-uitjes of feestjes, dan werd er van je verwacht dat je iets liet horen. Ze noemen dat een party-piece. Mijn broer en ik speelden gitaar, terwijl mijn neefjes dan weer een fluit of de drums bespeelden. Een oom had dan weer een doedelzak. Iedere avond draaide om muziek. Het is typisch Iers om dan met z’n allen te zingen.’ Later verdiende hij ook zijn geld ermee, toen hij als muzikant rondtoerde in de Verenigde Staten en later in de Benelux.

Hij ontmoette zo wijlen Rob Pothast, de man van Monique. Paul kwam zodoende met Ameland in aanraking en dat bleek een plek waar hij later nog veel vaker zou terugkeren en nu zelfs al jaren woont. Hij is nu al meer dan tien jaar samen met Monique, die na het overlijden van Rob het pannenkoekenhuis heeft overgenomen. Een aantal jaar geleden kwam Paul met het idee om meer met livemuziek te doen. Het bleek een schot in de roos en iedere zondagnamiddag werden de sessies – waarbij Paul zelf speelt – drukker bezocht.

Corona

Maar toen sloeg de befaamde corona-persconferentie van 15 maart 2020 in als een bom. Twee jaar lang mocht er niets. En daarom was de terugkeer van de zondagnamiddag met livemuziek ook een beetje symbolisch. ‘In maart besloten we om weer eens livemuziek in de zaak te doen’, vertelt Paul. ‘Bijna precies twee jaar na die desbetreffende mededeling. Ik weet nog dat er die middag ook een band speelde en dat we halsoverkop ineens alles binnen een half uur moesten afsluiten. In die twee jaar daarna kwamen geregeld mensen vragen of er die dag ook livemuziek was. Maar dat moesten we helaas steeds afhouden’, vertelt Paul.

Begin 2022 begon het kabinet door de milde omikron-variant met forse versoepelingen, die zich in de weken daarna bleven uitbreiden. ‘En dus moesten we weer iets doen. In het kader van St. Patrick’s Day (17 maart, de nationale feestdag in Ierland, red.) wilden we op zondag 20 maart een feestje organiseren. Er zouden een aantal mensen komen optreden. Françoise Baudoin – de partner van Gerard Metz – zou komen zingen, maar ze kreeg helaas een COVID-infectie. Een andere vriendin uit Groningen zou toen langskomen, samen met haar man. Toen ze eenmaal hier waren, werden ze helaas ook allebei ziek’, legt hij uit.

Vlekkeloos verliep de kleine reünie dus niet. Toch was het een gezellige bedoening. Paul had Ierse stew gemaakt en vaste muziekmiddag-bezoekster Desiree Visser redde het feestje. Zelf had Paul er ook weer zin in, nadat hij in diezelfde coronaperiode ernstig ziek werd. Inmiddels gaat het weer beter met hem. ‘Het leek me leuk om het weer te doen, omdat ik het weer kán. Ik voelde me fit en sterk genoeg. Het was best grappig. Ik heb veel gitaar gespeeld om het gevoel weer in mijn vingers te krijgen. En toen moest ik me plots memoriseren hoe de liedjes ook alweer gingen!’, lacht hij. ‘Halverwege het St. Patrick-feestje dacht ik ineens: Holy shit, mijn stem is weg! Ik was vergeten dat te oefenen. Schor dat ik een dag later was!’

Paul en Monique genoten van een prachtige middag. ‘Je zag dat de mensen het leuk vonden, dat ze livemuziek gemist hadden die twee jaar. Desiree maakte toen een prachtig bord voor hierbuiten aan de muur. Ik vond het leuk om weer te doen. Zo vielen eigenlijk alle puzzelstukjes op z’n plaats en besloten we om na dat weekend weer iedere zondagnamiddag om 16.00 uur livemuziek te organiseren. Dat moeten we vanaf nu weer een beetje opbouwen. Het is goed voor de zaak. En het past ook goed bij ons. Muziek maken zit in de cultuur van Ierland. Aangezien ik daar vandaan kom, neem ik dat stukje mee hier naartoe.’

Unique selling point

De liefde voor muziek noemt Paul een unique selling point van de Ierse cultuur. ‘Of dat het ook is van het pannenkoekenhuis?’, herhaalt hij de vraag. ‘Ja, toch een van de, denk ik. Naast onze menukaart en de speeltoestellen voor de kinderen, hoort dit wel bij onze zaak. Het trekt ook een ander publiek aan, dat specifiek komt voor de muziek. We starten daarom ook om 16.00 uur op zondagnamiddag. Meestal spelen we dan door tot een uur of half zes, zes uur. Dat is toch etenstijd hier in Nederland. Bezoekers kunnen daarna gaan waar ze willen, of ze blijven hangen en eten hier een pannenkoek. Dat is het idee erachter.’

De zondagnamiddag bij Onder de Vuurtoren werd pre-corona een begrip op Ameland. ‘Daar moet het nu weer naartoe groeien. Ik krijg er ook nieuwe energie van. Normaal kon iedereen mee het podium opstappen en muziek maken. Nu hebben we gekozen voor één zondag in de maand. Dat is de laatste van de maand, zodat iedereen dat ook weet. Dat houdt het ook leuk, want dan komen misschien ook de meer geoefende muzikanten op de namiddag af. Soms had je weleens dat iemand grappig wilde zijn, het podium nam en er niets van kon’, lachen Paul en Monique. ‘Dan zien we liever Desiree of Johan van Het Melkkannetje naast bouwmarkt Theo Faber. Naar hem luister ik ook graag, Johan is echt een lovely character.’

Waar Paul van droomt is om – net zoals het in zijn thuisland gemeengoed is in de pubs –een zogenoemde sessie te houden. ‘Dat zie ik graag gebeuren. Dat je met een stel muzikanten buiten om de tafel gaat zitten en onder het genot van een Guinness-pint gewoon muziek gaat maken. Gewoon, omdat het kan. Daar zijn we nog niet. Maar die zondagnamiddag is gewoon ons ding. Wat ook leuk was aan het feestje met St. Patrick’s Day, was dat er veel Amelanders waren. Die zou ik graag wat vaker verwelkomen. Toeristen zijn er altijd wel, maar ik vind het tof om een band te creëren met de lokale bevolking. Kom gezellig langs!’

Celtic Music Festival

Deze zomer organiseert het pannenkoekenhuis ook weer het Celtic Music Festival. ‘Wel anders dan dat het voorheen was’, legt Paul uit. ‘Er komt nu één band uit Schotland, Jock the Box. Steve is een gitaarvirtuoos en Jock is echt briljant op de accordeon. Normaal verzorgden ze het programma op vrijdagavond, maar nu doen ze het hele weekend. Het podium bouwen we nu op het nieuwe buitenterras aan de achterzijde (in de richting van vakantiepark Qurios, red.). Dat is in juli. Dan organiseren we nog een tweede feestje in augustus met een bluegrass-band, genaamd Red Herring. Hen wilden we al meerdere jaren boeken, maar ze konden helaas nooit. Zij zijn écht goed, die moet je komen bekijken!’