Met de bevestiging en intrede van ds. Anne-Meta Kobes-Gerritsen bij de Federatie Doopsgezind-Gereformeerd heeft Protestants Ameland er weer een jonge, enthousiaste predikant bij. Op 9 mei vond de bevestigings- en intrededienst plaats in de Herenwegkerk in Hollum. De Federatie is na het vertrek van ds. Afke Boezewinkel naar Brummen slechts korte tijd vacant geweest, en is er opnieuw in geslaagd een aansprekende voorganger naar Ameland te halen. Een nadere kennismaking met Anne-Meta.
‘Spontaan, enthousiast, betrokken, gedreven, creatief en oog voor detail’. Zo omschrijft voorzitter Gerrit de Boer van Federatie Doopsgezind-Gereformeerd de nieuwe predikant voor zijn gemeente. De sollicitatiebrief van Anne-Meta Kobes (33) sprong er uit bij de beroepingscommissie. De Boer had er meteen al een goed gevoel bij, en - naar later bleek - de commissie en uiteindelijk de kerkenraad ook. Ook de gemeenteleden zelf gingen na de proefpreek van ds. Kobes akkoord met haar benoeming. ‘Hoewel kerkenraad en gemeente natuurlijk verantwoordelijk zijn voor haar benoeming, is Anne-Meta misschien wel op onze weg gezet,’ aldus De Boer.
‘Ik ben in Burgum geboren, niet ver bij de ‘stjonkfabryk’ vandaan. Mijn vader zat op de grote vaart bij Nedlloyd en mijn moeder was kleuterjuf,’ aldus Anne-Meta Kobes, maar ik heb maar kort in Burgum gewoond. Doordat mijn vader van baan veranderde, verhuisden we naar Zwolle en hier ben ik opgegroeid. Toch waren we niet helemaal uit Friesland weg, want mijn ouders hadden een zeilboot in Heerenveen liggen.’
Van theologie naar predikantschap
‘In Zwolle doorliep ik de basisschool en het gymnasium,’ vervolgt zij. ‘In die tijd wist ik nog niet wat ik wilde worden. Wel merkte ik aan mijzelf dat ik vrij avontuurlijk ingesteld was en graag naar Amsterdam zou willen om te gaan studeren. De keuze viel op de Vrije Universiteit. Mijn belangstelling ging uit naar Nederlands of Geschiedenis. Ik bezocht samen met mijn moeder de voorlichtingsdagen van de universiteit. Ik ging naar de voorlichting van Geschiedenis. Mijn moeder bezocht op hetzelfde moment de voorlichting Theologie. Toen we elkaar daarna weer zagen, vroeg ze mij of theologie misschien niet iets voor mij was. En ja, theologie had direct mijn interesse. Theologie gaat over geschiedenis en ook over taal en sociologie. Dus ging ik theologie studeren. Niet met de bedoeling om dominee te worden. Eerst heb ik algemene theologie gestudeerd. Pas later heb ik de kerkelijke richting gedaan. Langzamerhand groeide ik richting het predikantschap. Uiteindelijk heb ik een algemene bachelor met kerkelijke vakken gedaan, gevolgd door een verdiepingsjaar kerkgeschiedenis.’
Om dominee te worden, moest Anne-Meta voor de vervolgstudie naar Kampen. ‘Ik ben toen wel in Amsterdam blijven wonen. In een oecumenische gemeente in de stad Utrecht volgde ik mijn stage. Daar leerde ik veel over hoe je kerk in de stad kunt zijn.’ Anne-Meta vervolgt: ‘Eén van mijn stagebegeleiders was dominee op Vlieland geweest. ‘Als je ooit de kans krijgt op een eiland te werken, moet je die kans grijpen,’ zei hij.’
Na haar studie vond Anne-Meta in Heerenveen in 2014 in de kerk met de naam Trinitas haar eerste gemeente, daarmee in de voetsporen tredend van haar opa, die ook dominee was. ‘Aan Trinitas ben ik zeven jaar verbonden geweest. Deze kerkelijke gemeente kende 3.500 leden, net zoveel als het inwoneraantal van de burgerlijke gemeente Ameland. Ik werkte samen met drie predikanten die allen 50+ waren. Daar kwam ik dan als jong en nog tamelijk onervaren predikante, maar ze hebben mij alle vrijheid en ruimte gegeven. Zowel de gemeente als mijn collega’s stonden open voor nieuwe dingen,’ vertelt Anne-Meta.
Op de vraag wat haar deed besluiten om op de vacature van predikante op Ameland te solliciteren, antwoordt Anne-Meta: ‘De vacature viel op tussen de andere advertenties: een plaats waar mensen samen bezig zijn met geloofs- en levensvragen, niet op een dogmatische manier, maar open en ongedwongen. Dit klonk heel erg warm en uitnodigend. Daarnaast herinnerde ik mij de uitspraak van mijn voormalige stagebegeleider over de kans grijpen om als predikant op een eiland te werken, en is de Federatie Doopsgezind-Gereformeerd kerkelijk gezien natuurlijk ook een bijzondere gemeente.’
Anne-Meta kon de beslissing natuurlijk niet in haar eentje nemen. Haar echtgenoot Bastiaan heeft een baan in Groningen. Hij werkt, door de coronacrisis, al ruim een jaar vanuit huis. Dat maakte de beslissing om naar Ameland te gaan makkelijker. Daarnaast zijn de eilanden niet onbekend voor Anne-Meta en Bastiaan. Sterker nog, hun huwelijksreis ging naar Schiermonnikoog. En de kinderen – zoon Otto (6) en dochter Juus (3) zijn nog heel jong en kunnen prima opgroeien op het eiland. ‘De kinderen zijn qua leeftijd nog heel flexibel’, aldus Anne-Meta.
‘Er staan geen muren om de kerk heen.’
De kerkelijke gemeente op Ameland is onder meer enthousiast over de nieuwe predikante omdat ds. Kobes een speciale interesse heeft in de relatie tussen kind en geloof: ‘Hoe kan een kind met God communiceren? Dit is heel interessant. Een kind is gewoon zoals je bent, een kind kent geen hoogdravendheid. Kinderen zijn vaak heel eerlijk’. De kerkenraad hoopt dat de predikant vooral de kinderen, jongeren en jongvolwassenen weet te bereiken.
Protestants Ameland heeft met de komst van Anne-Meta nu twee jonge predikanten. ‘Sijbrand Alblas en ik hebben niet samen gestudeerd, maar we kennen elkaar van de nascholing. Nadat ik mijn eerste sollicitatiegesprek had gehad, heb ik hem natuurlijk even gebeld om van hem te horen hoe hij het predikantschap op dit mooie eiland ervaart. Het bevestigde mij dat ik er goed aan gedaan heb om te solliciteren,’ vertelt Anne-Meta enthousiast.
Gekke dingen verzinnen
Anne-Meta is in alle opzichten een moderne predikant. Ze heeft een eigen website waarop ze van alles ‘post’. In 2020 kwam zij in het nieuws als initiatiefnemer van de actie ‘Houd moed, heb lief’. Ze begon met collega's met online diensten, maar liet ook posters en vlaggen ontwerpen met de tekst ‘Houd moed, heb lief’. Het werd een groot succes, veel kerken en instellingen in binnen- en buitenland hingen de posters en vlaggen op. De actie bedacht ze omdat ze merkte dat veel gemeenteleden bedrukt waren over de corona en de gevolgen ervan. ‘Het zijn vier woorden die iedereen kan gebruiken, ook buiten de kerk. Dat moed houden was vrij pittig voor de mensen. Wat daarbij helpt is lief hebben. Ik denk dat die liefde ontstaan is bij God.’ De dominee houdt ervan gekke dingen te verzinnen. En dat houdt niet op binnen haar eigen gemeente. ‘Als kerken ben je er ook voor de wereld. Er staan geen muren om de kerk heen. Dorp en kerk is één. Elkaar ontmoeten en inspireren.’
Website ds. Anne-Meta Kobes-Gerritsen: www.domineekobes.nl