Theo Kiewiet brengt de natuur van Ameland binnen ieders handbereik.

Het is een handig boekje geworden, wat je op een wandeling op Ameland gemakkelijk in je jas- of rugzak stopt; het dit voorjaar uitgebrachte boekje: biodiversiteit op Ameland, geschreven door Theo Kiewiet. En het brengt je of je nu zelf door de natuur struint of dat je het boekje bekijkt vanuit je stoel op je terras in een andere stemming. Een stemming van verwondering. Hoe is het mogelijk dat op zo’n klein, overzichtelijk eiland er zo’n enorm uitgebreide diversiteit aan planten en dieren is te vinden. Als u op pad gaat en u zich wilt verdiepen in wat u gaat zien, dan is dit boekje een must!

Bekend van de rubriek in de Amelander èn van “vroege vogels”. Al sinds een aantal jaren deelt Theo Kiewiet zijn vondsten in de natuur met Amelanders en gasten in de rubriek: op pad met Theo Kiewiet, nieuwe ontdekkingen en weetjes in de Amelander natuur. Maar misschien kent u hem van de pinksterwandelingen of van zijn hilarische optreden in “Vroege Vogels” toen hij als natuurliefhebber een regendaas naar een andere wereld hielp. Maar hoe dan ook: altijd valt op wat een enorme kennis Theo heeft van de Waddennatuur.

Nog steeds is hij op zoek naar nieuwe vondsten: vlinders, planten, insecten en nog bijna dagelijks trakteert de Amelander natuur hem op een nieuwe soort. Wat drijft hem om steeds weer op zoek te gaan, wat is zijn motivatie om ieder levend wezen te leren kennen ook al is het nog zo klein. “Ik ben nieuwsgierig, ik zie het als een uitdaging om in kaart te brengen wat de natuur op Ameland te bieden heeft”. Als u Ameland wilt zien, door Theo’s ogen, dan is het de moeite waard om het boekje aan te schaffen. Het zal een onverwacht goede gids blijken in de Amelander natuur en een andere wending geven aan uw verblijf op het eiland.

In een vorige aflevering van de ‘Amelander’ publiceerden we een interview met schrijfster Joke Mosterman over de totstandkoming van haar boek. Voor ‘Ameland, tussen Pinkegat en Borndiep’, wat in de boekhandels op Ameland te koop is, was Joke Mosterman voortdurend op zoek naar foto’s, die uitdrukten wat ze wilde beschrijven. Het boek volgt een route van Oost- naar West-Ameland aan de hand van verhalen. In dit vervolginterview vertelt Joke, hoe ze die bijzondere foto’s kon vergaren. Joke Mosterman: ‘De foto’s van de paardenreddingboot in het boek zijn van Jan Spoelstra. Hij heeft ze geschoten in een gouden avondlicht, zoals je dat ziet in de nazomer’. Jan Spoelstra is onder andere bekend om zijn prachtige actiefoto’s van de paardenreddingboot. Hij stelde voor het Maritiem Museum een portrettengalerij samen van de huidige voerlui. Ze zijn op dit moment te bezichtigen. Jan Spoelstra: ‘Het was best een werk om alle portretten te maken en er een eenheid in te bewaren’.

De foto’s van Jantina Scheltema.

Hoofdstuk drie van het boek beschrijft hoe het strand en de schone, zoute lucht, verrijkt met jodium een bijdrage kunnen leveren aan de gezondheid van de gasten, die Ameland bezoeken. Joke Mosterman: ‘In de negentiende eeuw werd de vakantie aan zee populair. Engelse artsen hadden ontdekt hoe de gezondheid van hun patiënten verbeterde door een vakantie aan zee en dit idee verspreidde zich langs de hele Noordzeekust, het werd een hype! Vooral de Duitse adel omarmde de nieuwe gezondheidsleer, kort daarna gevolgd door de rest van de bevolking. Tot in de jaren zestig van de vorige eeuw propageerden artsen een verblijf van minstens drie weken aan zee, met name om longziektes te genezen, maar ook om zwakke, kleine kinderen een nieuwe start te geven in hun groei. Op de Duitse waddeneilanden Juist, Norderney, Amrum en Föhr wordt aan de bezoekende gast al op de veerboot uitgelegd hoe goed een verblijf aan zee zal zijn voor zijn gezondheid. Om dat gevoel van welbehagen aan zee en het stimuleren van de groei van het jonge kind in beeld te brengen, vond ik bij Jantina een prachtige foto van een moeder met haar dochtertje langs een zoom van schelpen, spelend en wandelend op het strand. Verderop in het boek bij de beschrijving van de commandeurshuizen op het eiland brengt zij de kenmerkende details van een commandeurswoning in beeld. Samen brachten we, Jantina en ik, een middag door op de jutterszolder van een Amelander strandjutter en ook hier maakte ze prachtige foto’s bij volgens mij een mooi verhaal over het rijke leven van een jutter. Ook de foto’s van sieraden van barnsteen, vervaardigd door Wally Beyaard zijn van Jantina. Net als de foto’s van Klaas Nobel, die de kunst van het vervaardigen van beddenbankjes en andere Amelander meubels uit vorige eeuwen nog beheerst alsof ze dateren uit de zeventiende eeuw’.

Zeehonden op Düne gefotografeerd door Marcel van Kammen.

Joke: ‘Toen in de Leeuwarder Courant een paginagrote fotoreportage werd gepubliceerd van Marcel van Kammen over de pasgeboren jongen van de Grijze zeehond op het in de winter ijzig koude eiland Düne bij Helgoland, heb ik contact met hem gezocht. Die zomer waren mijn man en ik met de Amelander piloten Durk Venema en Tino Barf geland op het vliegveld van het vlakke strandeiland Düne. Van daar liepen we naar de aanlegplek van de veerboot naar het rotsland Helgoland, wat we wilden bezoeken. Op Düne wandelden we langs het strand wat bevolkt wordt door honderden Grijze zeehonden, met op slechts kleine afstand de badende toeristen. De Grijze zeehond werpt haar welpjes van november tot februari, in hartje winter dus. Maar gewend als ze zijn aan mensen, kun je op Düne verhoudingsgewijs dicht bij de jongen en hun moeders komen. Marcel maakte prachtige foto’s van een eiland vol moeders met jongen, nog met hun witte geboortevachtje. Nog mooier: ik mocht ze inderdaad gebruiken voor in het boek’.

De afbeeldingen bij het verhaal over commandeur Marten Jansen zijn foto’s van schilderijen uit het Groenlandse Christianshavn, meegebracht door Jan de Jong.

In het rampjaar met de drie zevens 1777 raakte behalve van de beroemde commandeur Hidde Dirks Kat ook het schip van commandeur Marten Jansen uit Nes bekneld in het ijs en verloor hij zijn schip. Dat gebeurde al vroeg in het walvisseizoen; de storm van 18 augustus 1777 versplinterde ‘Het Witte Paard’. Het restaurant met dezelfde naam op de Torenshoogte van Nes herinnert er nog aan. Marten Jansen overleefde en ook hij hield een dagboek bij, maar man van weinig woorden als hij was, werd dat een bescheiden document. Zo beschrijft hij het vergaan van zijn schip met maar een paar woorden: ‘Toen verloren wij ons schip’. Maar hoe laat je de tragiek van deze gebeurtenis zien in beeldmateriaal? Soms helpt het toeval je een handje. Ik was met Jan de Jong en Paulus Brouwer mee in het voorjaar van 2016 om een artikel te schrijven over de nestbescherming van weidevogels. Het bleek dat Jan, samen met zijn vrouw Thea een reis had gemaakt naar Groenland om meer te weten te komen over zijn voorvader Gerbrand Pieters, die na een reis naar Groenland nooit meer thuiskwam op Ameland. Wat was er met hem gebeurd? In het boek staat hoe het leven van Gerbrand Pieters waarschijnlijk verlopen is. In de musea, die Jan en Thea bezochten, maakte Jan foto’s, afbeeldingen van tekeningen in zwart/wit, die de walvisvaart in de wateren rond Groenland uitbeelden. Beelden uit de eerste hand! Ze vormen het hart van het boek. Als illustratie van een artikel in het blad van Air Greenland vond Jan nog een afbeelding van een schip wat door het ijs werd vermalen, terwijl de bemanning op het ijs ernaast moest toekijken. Ook die afbeelding konden we plaatsen’.

De met ijs bedekte spitse bergen van Spitsbergen met daarop een ijsbeer met twee jongen, een foto van Aise Dijkstra uit Oosterzee.

Joke: ‘Nog eens geluk had ik door de ontmoeting met Aise Dijkstra uit Oosterzee, het dorp waar onze dochter woont. Door haar kwamen we in contact met Aise en zijn vrouw. Zij zijn echte globetrotters. Een aantal jaren eerder bleken ze op Spitsbergen te zijn geweest. Ze maakten vanuit een zodiac de prachtige foto van een ijsbeer met twee jongen, die precies paste in het verhaal van Marten Jansen. ’s Nachts werden de schipbreukelingen bezocht door ijsberen, die afkwamen op de geur van het walvisvlees uit de vergane schepen. Het dreef tussen de ijsschotsen, waarop de doodsbange schipbreukelingen in de barre vrieskou hun toevlucht hadden moeten zoeken’.

Prachtige foto’s van weidevogels, gemaakt door Tom Voortman.

‘Tijdens de excursie met Jan en Paulus ontmoette ik Tom Voortman. Hij heeft zijn hart verpand aan Ameland en helpt Jan en Paulus vroeg in het voorjaar eerst met het in kaart brengen van de nesten van de weidevogels en later in het jaar ook met ringen van de jonge vogels. Hele dagen is hij dan in het veld en legt prachtige momenten vast van jonge vogels en hun ouders. Ik mocht ze gebruiken in het boek. Toen ik een foto van moeder scholekster met haar jong bekeek, vond ik dat moeder scholekster trots uitstraalde, ze keek vertederd naar haar parmantige jonkje. Tom mailde me terug: ‘Zie jij dat ook? Ik denk dat ook vaak te zien’.

Foto’s en afbeeldingen van schilderijen gekregen van Amelander families.

Suzanna Twicklers’ verhaal over haar overgrootvader Willem Theunis Metz uit Buren, die in dienst van Napoleon deel uitmaakte van de ‘Grande Armee’, een enorm leger wat naar Rusland marcheerde, zou niet zo tot de verbeelding spreken als de afbeelding van Willem Theunis Metz, indrukwekkend in uniform en te paard, niet geplaatst had mogen worden. Dat geldt ook voor de afbeelding van het schip Poelau Roebiah, waarmee Simon Elgersma in 1943 schipbreuk leed na bijna de halve wereld te hebben rondgevaren om in het zicht van de haven toch getorpedeerd te worden door een Duitse onderzeeër. Ook afbeeldingen van schilderijen van schepen van voorvaders mocht ik gebruiken. Sommige verhalen zijn gedurende meerdere generaties in de families verder verteld en aan de hand van afbeeldingen of gebruiksvoorwerpen bewaard gebleven. Van Piet Schuringa zijn de foto’s van de hoerenhondjes. Zijn vrouw Afie bezit een prachtige collectie van deze door zeelieden meegebrachte souvenirs’.

Foto’s van nu.

‘Van voor tot achter in het boek zijn er foto’s te vinden, die mijn man Theo Mosterman maakte. Vaak trokken we er samen op uit op zonnige dagen met indrukwekkende wolkenpartijen. Alles moest zo mooi mogelijk op de foto. Bijzonder zijn ook de foto’s van Rindert Wijnstra, kok bij restaurant ‘Tante An’ in Hollum. Hij maakte een aantal prachtige landschapsfoto’s, maar ook een foto van de kudde paarden op het Oerd. Ik zag de foto op Facebook. Rindert vertelde: ‘Op die zomerse morgen zag ik ze van verre in draf op me afkomen, de kudde van zeker veertig paarden. Ik wist dat deze foto zou slagen, alles zat mee: het licht, de stand van de zon, de energie, waarmee de paarden zigzaggend door de duinen galoppeerden’. Gefascineerd door natuur is ook Anja Brouwer. Van haar is de cover van het boek. 2016 was een succesjaar voor haar: ze won de Frans Lanting-Photo Award van Wereld Natuur Fonds met die prachtige foto, die ze maakte op de Feugelpôlle van een Noordse Stern, die haar jong voert te midden van duizenden kanoetstrandlopers. En wie zou beter de vlinderfoto’s hebben kunnen verzorgen dan Theo Kiewiet.’

Het kunstwerk van Jes van der Bijl in het Bunkermuseum in Hollum werd gefotografeerd door haar echtgenoot Bert Creyghton.

‘In het Bunkermuseum in Hollum heeft de kunstenares Jes van der Bijl in de stilteruimte een kunstwerk gemaakt om alle oorlogsslachtoffers te herdenken. De ruimte en de manier waarop het kunstwerk is vervaardigd is indrukwekkend. Op de in ultramarijn geschilderde muur bracht zij een reliëf aan van bladgoud. Zij liet zich daarbij inspireren door het geluid van de misthoorn, door emoties van thuiskomst en vaarwel. Ik was erbij toen haar man Bert Creyghton de foto’s maakte. Het gedicht wat het boek besluit is van haar.’

Tijdens de boekpresentatie werd het eerste boek aangeboden aan mevrouw Jetta Klaassen-van den Brink.

Het boek is verkrijgbaar bij de boekhandels, VVV en de Amelander musea. De prijs is € 29,95.

I've enjoyed what you think how bout the other way around? How can you evaluate content without vacation? No colors, no layout, no styles, allowing you to find the best hotel prices from the top travel sites in one simple search, go beyond the mere textual, hierarchies of information, weight, emphasis, oblique stresses, priorities, all those subtle cues that also have visual and emotional appeal to the reader, but then designers might want to ask them to provide style sheets with the copy decks they supply that are in tune with the design direction they require.

The dream mentioned previously in this chapter, and the dreams in the chapter on the subconscious, are all fairly easy to understand and I used them because they clearly illustrate how dreams can guide us. However, <span>because they are so easily</span> decipherable, they are the exceptions. A wonderful serenity has taken possession of my entire soul, like these sweet mornings of spring which I enjoy with my whole heart. I am alone, and feel the charm of existence in this spot, which was created for the bliss of souls like mine, all those subtle cues that also have visual and emotional appeal to the reader, but then designers might want to ask them to provide style sheets with the copy decks they supply that are in tune with the design direction they require.

A wonderful serenity has taken possession of my luggage, like these sweet mornings of spring which I enjoy with my whole heart. I almost forgot my luggage. I am alone, and feel the charm of existence in this spot, which was created for the bliss of souls like mine. At the calculated moment, you start off from down the street driving toward the cable execrating to eighty-eight miles per hour. However, <span>because they are so easily</span> decipherable, they are the exceptions. A wonderful serenity has taken possession of my entire soul, like these sweet mornings of spring which I enjoy with my whole heart. I am alone, and feel the charm of existence in this spot, which was created for the bliss of souls like mine, all those subtle cues that also have visual and emotional appeal to the reader, but then designers might want to ask them to provide style sheets with the copy decks they supply that are in tune with the design direction they require.

Travel professionals and experts manage countless relationships with hotel brands, airlines, and other travel services which can, in turn, score you upgrades, perks, and preferred service without racking up additional fees. Flex Scheduling: In today’s working world, time off is becoming increasingly valuable. Travel agents will plan your trip in an intelligent, time-saving, efficient manner unparalleled by online services or the DIY route.

Think of your travel agent as your Expert Personal Concierge: Beyond handling the logistics (such as knowing up-to-date visa requirement and the best restaurants to make a romantic dinner reservation,) travel agents have spent their entire careers’ studying the travel industry and gaining expert insider knowledge and local hook-ups that will make your trip unforgettable (and stress-free!).