Topsport in coronacrisis

Het is inmiddels bijna vier weken nadat ik mijn vorige column schreef. In die column – die alleen online ver-scheen; voor het eerst in 56 (!) jaar kwam de Amelander niet in print uit – heb ik met een nuchtere blik geprobeerd te kijken naar de effecten die de coronacrisis op het eiland heeft. Zoals ik schreef, heb ik het idee dat angst bij sommigen regeert. Alle roeptoeters die ik voorbij heb zien komen, waren in de reacties op dat stuk angstvallig stil. Opvallend. Gelukkig concludeerde ik ook dat een tot nu toe vrij stille stroom aan mensen dezelfde gedachten hebben. Mocht je het nog niet gelezen hebben, dan kan dat dus online.

Nog steeds hoop ik dat iedereen die dit leest in een goede gezondheid verkeert. Hoewel velen anders doen geloven, is Ameland volgens de officiële cijfers van het RIVM nog altijd coronavirus vrij. Ik ben benieuwd hoeveel columns verder ik dit nog kan oppennen. Want zoals ik in mijn vorige editie van 'Van de melkboer' al schreef, komt COVID-19 hier vroeg of laat ook. We gaan die dans niet ontspringen. Lastig is het in deze tijden wel. Voor iedereen. Als ik kijk naar mijn eigen werksituatie, dan ligt die bijna helemaal stil. Op dit moment genereer ik mijn inkomsten als freelancer, maar sinds half maart hebben vrijwel alle opdrachtgevers afgebeld. Brengt me bij de belangrijk-ste bijzaak in het leven: de sport.

In 'mijn' wielerwereld vallen harde klappen. Zo staat er een groot vraag-teken achter de Tour de France, die traditiegetrouw in juli plaatsvindt. Deze is nu verplaatst naar 29 augustus tot en met 20 september. Het heeft er echter alle schijn van dat dit verandert, want de Franse regering heeft ook besloten om alle evenementen tot 1 september te annuleren. Kortom, het lijkt op een lastig verhaal uit te draai-en. Maar zonder Tour gaan er wel teams omvallen. Nog zo'n heikel punt. De KNVB besloot vorige maand om dit seizoen geen ploegen te laten degraderen uit de Eredivisie en geen clubs te laten promoveren vanuit de eerste divisie. Een hard gelag voor SC Cambuur Leeuwarden, dat soeverein aan de leiding ging. Zij hadden elf punten voor op de nummer drie en waren net als De Graafschap vrijwel zeker van promotie.

Die laatste club had een voorsprong van zeven punten op nummer drie, FC Volendam. Alle drie hadden nog negen wedstrijden te spelen. Aan de andere kant stond RKC Waalwijk laatste in de Eredivisie, met elf punten achter de veilige zestiende plek. ADO Den Haag stond zeventiende en voorlaatste, met zeven punten achter op nummer zes-tien Fortuna Sittard. Dat met nog acht wedstrijden voor de boeg. De KNVB besloot de competities te laten voor wat ze zijn. Er werden geen kampioenen uitgeroepen, maar wat met de promotie-degradatie-regeling? De landelijke voetbalbond liet daarom de 34 profclubs in Nederland stemmen. Zestien voor promotie-degradatie, negen tegen en negen clubs stemden niet.

Maar wat bleek? De KNVB vond dat er geen meerderheid was. Cambuur en De Graafschap hebben dus drievierde van het seizoen voor Jan Lul gespeeld. ADO Den Haag en vooral RKC Waalwijk lachen in hun vuistje. Dat is natuur-lijk de reinste kolder! Ondanks de uitzonderlijke situatie vanwege de coronacrisis, is het besluit van de KNVB bijna niet te verdedigen. Want maak het eens simpeler. Vraag op een kinderfeestje of ze patat of rode bieten willen eten. Zestien kinderen willen patat, negen willen er rode bieten en de overige negen (waarvan ik dan niets zou begrijpen, maar dat terzijde) hebben geen mening. Dan kun je toch niet tegen die zestien kinderen zeggen: we eten rode bieten, omdat er geen meerderheid voor patat is? En dan te bedenken dat de KNVB wél Europese tickets vergaf op basis van de tussen-stand.

Ik kijk ook met een bang hartje naar de Engelse Premier League. Al van jongs af aan ben ik supporter van Liverpool FC. U weet wel, die club met dat prachtige stadion waar voor iedere wedstrijd 'You'll Never Walk Alone' over de tribunes galmt. Vorige maand werd ik 29 jaar. In mijn leven heeft Liverpool zich nog nooit tot kampioen gekroond. De laatste keer voor deze grote club was in 1990. Nu staat het team met Nederlanders Virgil van Dijk en Georginio Wijnaldum straatlengtes voor in de tussen-stand. De voorsprong op nummer twee Manchester City – dat nog wel een wedstrijd te goed heeft – betreft liefst 25 (!) punten. Wint Liverpool nog drie keer in de laatste negen wedstrijden, dan is het kampioenschap een feit. Die kans is dus levensgroot. Belangrijk verschil met Nederland: in Engeland zijn ze voornemens om in juni de com-petitie te hervatten, zij het met heel veel mitsen en maren.

Ja, sport is in deze gezondheidsnoodsituatie niet relevant. Maar anderzijds is het ook weer niet totaal onbelangrijk. Zoals iedere sector waarin geld is te verdienen, niet onbelangrijk is. Het dwingt ons namelijk om na te denken over de toekomst. De economie krijgt een enorme dreun en de hele wereld moet straks een nieuwe balans creeren. Veel bedrijven – ook op Ameland – moeten daarin creatief zijn. Die zit namelijk voor mijn volgende column in de pen: hoe om te gaan met de ander-halve meter-samenleving? Om sportminded af te sluiten:

Dat wint vast de 'Woord van het jaar'-verkiezing.