Ik moet mijn column beginnen met een bekentenis. In het vorige nummer schreef ik dat we met z'n allen nog even moesten volhouden aangaande de corona-maatregelen. Maar wat dat betreft moet ik ook de hand in eigen boezem steken. Wat ik op 1 februari toen nog niet kon weten, is dat we tien dagen daarna Elfstedenkoorts zouden hebben. Dat was van korte duur, maar Koning Winter toverde het eiland wel onder een dik pak sneeuw. Wie mij een beetje kent, weet dan dat wij onze houten slee van de zolder halen, de dikke ijzerplaten in het vet zetten en wij de Sleeclub van weleer weer tot leven wekken. Zo geschiedde.

Daarbij overtraden we wel de regels. Het touwtje tussen een slee of twee was niet altijd anderhalve meter afstand. Ook bij het nuttigen van een opwarmertje tijdens de tussenstops konden we dat niet altijd waarborgen. En ja, ik was er ook bij toen we de avondklok niet gerespecteerd hebben. Dat daaraan zegge en schrijve co-rona besmettingen te wijten vielen, durf ik wel te betwisten. Maar handig was het allemaal niet, nee. Dat geef ik toe. Wie A zegt, moet in dit geval ook B zeggen. Tijdens het verboden samenzijn kreeg ik wel de input voor mijn column op een presenteerblaadje aangereikt: de verkiezingen kwamen eraan!

Dankzij alle corona-perikelen zou je het bijna vergeten, maar medio maart staan de Tweede Kamerverkiezingen weer op het programma. Verreweg de meest belangrijke verkiezingen waar je als Nederlandse burger een stem op kunt uitoefenen. Een periode die altijd goed weergeeft hoe de maatschappij in elkaar steekt. Zelf heb ik het idee dat de verdeeldheid in het land groter is dan ooit tevoren. Natuurlijk draagt corona daar een serieuze steen aan bij. Je ziet dat verschillende partijen daarop inspringen. Die laten zwevende kiezers graag horen wat ze wíllen horen. Een truc en als je daar gevoelig voor bent en niet oppast, tuin je erin.

Maar neem van mij aan: welke partij er ook aan de macht komt, het coronavirus zal voorlopig nog wel even blijven. Wat wel een positieve opsteker is, is dat de besmettingen onder de 70+'ers in ons land voor het eerst sinds lange tijd teruglopen (op het moment van schrijven is het 1 maart). Dat is nu net de leeftijdsgroep waarmee we in Nederland zijn begonnen met vaccineren. Dat is een tastbaar, voorzichtig begin van het einde. Ook op Ameland hebben de eerste vaccinatierondes plaatsgevonden; in de derde week van maart volgt de tweede prik. Voor alle op leeftijd zijnde mede-Amelanders is dat hartstikke fijn.

Corona zal er ook voor zorgen dat we dit jaar net iets anders stemmen dan we normaal doen. Vanwege de pandemie kunnen we nu stemmen op meerdere dagen en er zijn partijen die oproepen om volmachtsstemmen te bemachtigen. Dit houdt in dat jij iemand anders voor jou laat stemmen. Dat kan al jaren. Wat dat betreft is er niets nieuws onder de zon, maar commotie bij de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten hebben dat in een ander daglicht geplaatst. Tenzij je ziek bent of een andere plausibele reden hebt om iemand anders te machtigen voor jou te stemmen, zou ik ervoor zorgen dat jezelf gaat stemmen.

Je kunt iemand nog zo goed vertrouwen, maar je kunt nooit controleren welk rondje jouw gemachtigde daadwerkelijk met het rode potlood heeft ingekleurd. Uiteraard gaat dat op goed vertrouwen en iedereen zal zoiets naar eer en geweten doen. Maar als je zelf gaat bestaat daarover nooit een greintje twijfel. Mocht je nu denken: mooi verhaal, IJnsen, maar ik ga helemaal niet te stemmen, want het maakt toch niet uit. Fout! Wanneer je stemgerechtigd bent, moet je simpelweg naar de stembus. Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe belangrijk het is dat ieder individu naar de stembus toogt met een stempas.

Als je namelijk níet gaat en je schopt tegen beslissingen van de overheid aan, heb je voor mij geen recht van spreken. Als je wel gaat maar jouw partij haalt het niet, dan begrijp ik dat volledig. Maak die beslissing ook vooral zelf. Lees je in in verkiezingsprogramma's en doe een kieswijzer. Daar kom je er snel genoeg achter in welke hoek je zit. Laat je niet beïnvloeden of manipuleren bij het maken van je keuze. Je moet kiezen wat het beste bij jou past op dat moment in je leven. Ik ben dan ook geen zwevende kiezer, maar meer iemand die bij iedere verkiezing kijkt wat op dat moment de vier jaar erna voor mij van belang is.

Praat met je eigen stem en niet met die van een ander.